Jak(ó)b Szela
(14) 15 lipca 1787 — 21 kwietnia 1860
Pomimo ?e Jakub Szela jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych ch?opów polskich ― stanowi symbol „krwawego roku” 1846, bardzo ma?o wiemy o nim jako cz?owieku. Ten ch?op pa?szczy?niany z zapomnianej wioski zachodniogalicyjskiej, który przez szmat ?ycia w imieniu swoich ziomków walczy? z Boguszami, w?a?cicielami rodzinnej wsi Smarzowy, zyska? rang? wa?nego „gracza” dopiero podczas rabacji galicyjskiej.
Sylwetka Szeli zasnuta jest jednak g?st? mg?? mitów i legend, do czego przyczyni?y si? najlepsze polskie pióra, ze Stanis?awem Wyspia?skim na czele. W zwi?zku z tym, pomimo up?ywu blisko 170 lat, wi?cej jest w ?yciu ch?opa bia?ych plam ni? faktów. Nieznana by?a nawet data jego ?mierci, a z trzech rozpowszechnionych i uznawanych za wiarygodne wizerunków tylko jeden odpowiada? rzeczywisto?ci.
W tej ?ród?owej, stricte historycznej ksi??ce podj?to prób? odmitologizowania postaci Jakuba Szeli. Starano si? odpowiedzie? na wy?aniaj?ce si? pytania ― zarówno te z pozoru proste: czy by? analfabet?, czy s?u?y? w wojsku, w jaki sposób zosta? nagrodzony (a mo?e ukarany?) przez dwór wiede?ski; jak i bardziej skomplikowane, np. czy uto?samia? si? z polsko?ci?. Problematyka ta zosta?a g??boko osadzona w realiach epoki.
Rozprawa si?? rzeczy dotyka jednego z najwa?niejszych wydarze? w XIX–wiecznej historii narodu polskiego — nieudanego powstania demokratów polskich z 1846 r.
Wydanie I, Warszawa 2014
Format B5, s. 356, 23 fot. kolorowe
ISBN: 978-83-7181-851-6